1. หากผู้ครอบครองถูกรบกวนสิทธิครอบครองจากบุคคลอื่นซึ่งเป็นบุคคลที่ไม่มีสิทธิ์ในทรัพย์สินนั้นดีกว่าตนโดยไม่ชอบด้วยกฎหมายผู้ครอบครองมีสิทธิ์จะได้ปลดเปลื้องการรบกวนนั้นได้โดยอาจมีการร้องขอต่อศาล ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 1368 บัญญัติว่าบุคคลอาจได้มาซึ่งสิทธิครอบครองโดยผู้อื่นยึดถือไว้ให้ ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 1374 บัญญัติว่าถ้าผู้ครอบครองถูกรบกวนในการครอบครองทรัพย์สินเพราะมีผู้สอนเข้าเกี่ยวข้องโดยมิชอบด้วยกฎหมายใช้ท่านว่าผู้ครอบครองมีสิทธิ์จะให้ผลเบื้องการรบกวนนั้นได้ถ้าเป็นที่น่าวิตกว่าจะยังมีการรบกวนอีกผู้ครอบครองจะขอต่อศาลให้สั่งห้ามก็ได้.

2. หากผู้ครอบครองถูกแย่งการครอบครองโดยไม่ชอบด้วยกฎหมายผู้ครอบครองมีสิทธิ์จะได้ซึ่งการครอบครองแต่ผู้ครอบครองไม่อาจกล่าวอ้างสิทธิ์การครอบครองขึ้นต่อสู้บุคคลผู้มีสิทธิ์เหนือทรัพย์สินดีกว่าซึ่งบุคคลเหล่านั้นมีสิทธิที่จะเรียกที่ดินคืนจากผู้ครอบครองและให้ผู้ครอบครองออกจากที่ดินได้ ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 1375 บัญญัติว่าถ้าผู้ครอบครองถูกแย่งการครอบครองโดยไม่ชอบด้วยกฎหมายใช้ท่านว่าผู้ครอบครองมีสิทธิ์ที่จะได้คืนซึ่งการครอบครองเว้นแต่อีกฝ่ายหนึ่งมีสิทธิ์เหนือทรัพย์สินดีกว่าซึ่งจะเป็นเหตุให้เรียกคืนจากผู้ครอบครอง.

3. การสิ้นสิทธิครอบครองเกิดขึ้นโดยเจตนาสละการครอบครองหรือไม่ยึดถือทรัพย์สินนั้นต่อไปและในประมวลกฎหมายที่ดินมาตรา 6 ได้กำหนดให้ถือว่าผู้ครอบครองที่ดินมีเจตนาสละสิทธิ์ครอบครองที่ดินในกรณีที่ทอดทิ้งไม่ทำประโยชน์ในที่ดินหรือปล่อยที่ดินที่มีหลักฐานเป็นหนังสือรับรองการทำประโยชน์ให้เป็นที่รกร้างว่างเปล่าไม่ทำประโยชน์ในที่ดินเป็นเวลาติดต่อกันเกิน 5 ปีซึ่งระยะเวลาในการให้ถือว่าเจตนาสละสิทธิ์ในที่ดินนั้นกฎหมายได้กำหนดให้มีระยะเวลาสั้นกว่าที่ดินที่เจ้าของมีกรรมสิทธิ์ในที่ดิน ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 1377 บัญญัติว่าถ้าผู้ครอบครองสละเจตนาครอบครองหรือไม่ยึดถือทรัพย์สินต่อไปใช้การครอบครองย่อมสิ้นสุดลง.